Nie podobala mi sie.
Poczatek byl fajny, ale potem wynudzila mnie, ze az strach.

Nie podobala mi sie.
Poczatek byl fajny, ale potem wynudzila mnie, ze az strach.

Trzecie moje spotkanie z autorem . Ciekawa historia i ciekawe ile w tym wszystkim prawdy nie wiarygodnia historia opowiedziana przez Igora muszę powiedzieć że Trybecz mnie zainteresował.

Trzecie moje spotkanie z autorem . Ciekawa historia i ciekawe ile w tym wszystkim prawdy nie wiarygodnia historia opowiedziana przez Igora muszę powiedzieć że Trybecz mnie zainteresował.

Jest to moje pierwsze spotkanie z Józefem Kariką, a drugie z literaturą słowacką, pierwsze bardzo dobra Tysiącletnia Pszczoła. I mam rozdwojenie oceny. Czyta się dobrze z ciekawością co będzie dalej, co w literaturze współczesnej nie jest za częste. Forma jest ciekawa, choć wydaje mi się, że powstała w celu ułatwienia sobie opowieści. Czasem kłuje w oczy nadmierna egzaltacja wyprzedzająca historię, zwłaszcza na początku powieści. Zbyt mocno autor sugeruje co innego niż to co w końcu nastąpiło. Ale na tyle jest to dobra książka , że obadam następne dzieła Jozefa, tym bardziej , że jest utwór Josef polskiego zespołu Józef Ost, w którym się udzielam.

Jest to moje pierwsze spotkanie z Józefem Kariką, a drugie z literaturą słowacką, pierwsze bardzo dobra Tysiącletnia Pszczoła. I mam rozdwojenie oceny. Czyta się dobrze z ciekawością co będzie dalej, co w literaturze współczesnej nie jest za częste. Forma jest ciekawa, choć wydaje mi się, że powstała w celu ułatwienia sobie opowieści. Czasem kłuje w oczy nadmierna...

Początkowo trochę nudnawa, napięcie budowane jest bardzo powoli. Powoli ale skutecznie. Od połowy nie mogłam się oderwać i przeczytałam na raz. Niesamowity klimat, historia. Poruszane ciekawe wątki z zakresu mitologii a nawet fizyki. Potocznie powiedziałabym „ryje banie”.

Początkowo trochę nudnawa, napięcie budowane jest bardzo powoli. Powoli ale skutecznie. Od połowy nie mogłam się oderwać i przeczytałam na raz. Niesamowity klimat, historia. Poruszane ciekawe wątki z zakresu mitologii a nawet fizyki. Potocznie powiedziałabym „ryje banie”.

Rzuciła mi się w bibliotece w oczy swoim niepozornym wyglądem. A co w sobie ukryła? Tego musicie się dowiedzieć sami i już mówię wam, że warto. Jednak krótko wam opowiem o co chodzi. Książka powstała na bazie nagrań rozmowy, chociaż bardziej pasuje tu słowo monolog, autora z człowiekiem, który zupełnym przypadkiem natrafił na niepokojące materiały odnośnie pewnej osoby. Zaginęła ona w górskim paśmie Trybecz i została odnaleziona po kilku miesiącach. Czy wspominałam, że materiały te spoczywały zamknięte w opuszczonym budynku szpitala psychiatrycznego, w czarnym sejfie i były w postaci kilku płyt gramofonowych i dokumentacji medycznej? No właśnie. A że nasz bohater był zapalonym bloggerem i żadna okazja do zarobienia większej liczby lajków czy komentarzy nie mogła mu przejść obok nosa obojętnie... Był w stanie posunąć się do wszystkiego, by zasięgi się zgadzały - nawet znalezienia osób, które wykazują zainteresowanie pojechania w to tajemnicze górskie pasmo. „Szczelinę“ czytałam tylko w dzień, w nocy bym się nie odważyła przez sam klimat tajemnicy i psychodeli nawet, a napięcie budowane było najwolniej jak tylko się dało, bo rozmówca autora nie chciał nic pominąć. W sumie spodziewałam się więcej dreszczy i nieco innych wydarzeń, ale to w zupełności mi wystarczyło, żeby choć trochę czuć strach, nawet w dzień. Czy „słowacki trójkąt bermudzki“ i związana z nim zagadka znikających bez śladu ludzi są prawdziwe? Ci, których odnaleziono, zachowywali się dziwnie o szybko umierali. Co z bohaterem książki, który chciał, by ktoś to przeczytał i to wszystko nie poszło na marne? Każdy może samemu snuć swoje domysły. A wam polecam serdecznie „Szczelinę“, na mnie wrażenie zrobiła duże.

Rzuciła mi się w bibliotece w oczy swoim niepozornym wyglądem. A co w sobie ukryła? Tego musicie się dowiedzieć sami i już mówię wam, że warto. Jednak krótko wam opowiem o co chodzi. Książka powstała na bazie nagrań rozmowy, chociaż bardziej pasuje tu słowo monolog, autora z człowiekiem, który zupełnym przypadkiem natrafił na niepokojące materiały odnośnie pewnej osoby....

"Szczelina" Jozefa Kariki nie jest typowym horrorem.

Autor eksperymentuje, prezentując historię w formie wywiadu, co dla mnie było dość zaskakujące . Fabuła rozwija się powoli, bardzo leniwie idzie do przodu i dopiero pod sam koniec można przypomnieć sobie jaki gatunek literacki się czyta. Mimo, że długo trzeba czekać na prawdziwą grozę, narracja jest wciągająca i książkę czyta się szybko. Język jest przystępny, choć wulgarny, co może nie wszystkim odpowiadać. Ostatecznie, choć "Szczelina" nie wystraszyła mnie tak bardzo, jak można się było spodziewać, to interesująca lektura dla fanów nietypowego podejścia do gatunku horroru.

"Szczelina" Jozefa Kariki nie jest typowym horrorem.

Autor eksperymentuje, prezentując historię w formie wywiadu, co dla mnie było dość zaskakujące . Fabuła rozwija się powoli, bardzo leniwie idzie do przodu i dopiero pod sam koniec można przypomnieć sobie jaki gatunek literacki się czyta. Mimo, że długo trzeba czekać na prawdziwą grozę, narracja jest wciągająca i książkę...

Aż nie wiem co napisać...Książka zapowiadała się obiecująco, ale niestety mnie rozczarowała. Sam pomysł na fabułę świetny, autentyczne wydarzenia dość ciekawe, natomiast cała oprawa na bardzo słabym poziomie. Dziwacznie poprowadzona narracja, nudnawe opisy przemyśleń, nijakie postaci, a zakończenie to już totalna klapa. Kompletnie nie rozumiem i zupełnie nie podzielam zachwytu nad powieścią...

Aż nie wiem co napisać...Książka zapowiadała się obiecująco, ale niestety mnie rozczarowała. Sam pomysł na fabułę świetny, autentyczne wydarzenia dość ciekawe, natomiast cała oprawa na bardzo słabym poziomie. Dziwacznie poprowadzona narracja, nudnawe opisy przemyśleń, nijakie postaci, a zakończenie to już totalna klapa. Kompletnie nie rozumiem i zupełnie nie podzielam...

Przeczytałam tę książkę z polecenia. I nie zawiodłam się.
Smaczku nadaje fakt, że powieść opiera się częściowo na faktach, sami się przekonajcie co może być prawdą, a co fikcją której się poddał autor.
Wczułam się bardzo w treść opowieści, wywiadu. Miejscami wstrzymywałam oddech i podważałam wiedzę o otaczającym mnie świecie. Gęsia skórka też się pojawiła w trakcie zgłębiania się akcji. Jest zimno, mrocznie, niepewność i zagubienie bije z kart książki.

Przeczytałam tę książkę z polecenia. I nie zawiodłam się.
Smaczku nadaje fakt, że powieść opiera się częściowo na faktach, sami się przekonajcie co może być prawdą, a co fikcją której się poddał autor.
Wczułam się bardzo w treść opowieści, wywiadu. Miejscami wstrzymywałam oddech i podważałam wiedzę o otaczającym mnie świecie. Gęsia skórka też się pojawiła w trakcie...

Ciekawa. Inna. Intrygująca. Wreszcie jakiś świeży powiew a nie nawiedzony dom.

Ciekawa. Inna. Intrygująca. Wreszcie jakiś świeży powiew a nie nawiedzony dom.

Karika w swojej dobrej formie. Potrafi wciągnąć i trzymać w napięciu, wywołując autentyczny strach. Dziwna to historia. Czy prawdziwa? Coś musi w tym być...

Karika w swojej dobrej formie. Potrafi wciągnąć i trzymać w napięciu, wywołując autentyczny strach. Dziwna to historia. Czy prawdziwa? Coś musi w tym być...